برخی از مهمترین علل اختلال اضطرابی عبارتند از:
الف) عامل ژنتیکی: اضطراب میتواند بهصورت ژنتیکی منتقل شود. بدین معنا که والدین گرفتار اضطراب بیشتر ممکن است دارای فرزندانی با همین ویژگی شوند.
ب) ساختار شیمیایی مغز: برخی تحقیقات نشان میدهند که اختلالات اضطرابی ممکن است با مدارهای معیوب در مغز که ترس و احساسات را کنترل میکنند مرتبط باشد.
ج) استرس محیطی: ژنتیک هیچگاه بهتنهایی عامل ابتلا به اختلال اضطراب نیست و در کنار آن، وجود عامل محیطی نیز لازم است. تجربهی رویدادهای استرسزای شدید مانند سوء استفاده و بیتوجهی در دوران کودکی، مرگ یکی از عزیزان، مشاهده خشونت یا… میتواند فرد را دچار اختلال اضطراب کند.
هـ) سوء مصرف دارو، الکل یا موادمخدر
و) شرایط پزشکی: برخی از بیماریهای قلبی، ریوی و تیروئید میتواند علایمی مشابه اختلال اضطراب ایجاد کند یا موجب بدتر شدن این علایم شود.
اختلالات اضطرابی، بهطور کلی به مجموعهی 10 اختلال روانی گفته میشود که با یکدیگر متمایز هستند. ویژگی مشترک این اختلالها وجود علایم اضطرابی به عنوان ویژگی بارز بیماری است که در قسمت قبل دربارهی
آن صحبت کردیم.
این اختلالات عبارتند از:
اختلال پانیک (وحشتزدگی)
آگورافوبی (بازارهراسی)
فوبیهای خاص (ترسهای مرضی)
اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب فراگیر (اختلال اضطراب منتشر)
اختلال وسواس فکری- عملی
لالی انتخابی
اختلال اضطراب جدایی
اختلال اضطراب پس از سانحه
اختلال اضطراب بیماری